...tentang dua puluh tiga...

---> aku bangun lewat tanpa rase bersalah pada umi yang terpaksa bangun awal siapkan sarapan untuk tetamu dari pattani.celik2 je mata,nasi lemak berlauk daging goreng dan daging masak sambal tumis dah tersedia..bersalahkah aku??<---

---> niat nak tolong tok basuhkan cawan2 dan pinggan kat rumah bile ade tetamu datang..sampai je kat umah tok balik,cawan2 dah siap dibasuh dan diserkup kat para..apakah aku bersalah sebab tak bagitau tok aku nak tolong basuh cawan2 tu??<---

---> plan dengan umi nak pegi walimah anak kawan umi.nanti kalau aku dan adik beradik yg len kawen ade la tetamu yang sudi nak datang umah meriahkan majlis.tapi tak jadi pulak.sebab kawan umi datang dan aku masih belum mandi walaupun dah pukul 2.30 petang..aku ke yang bersalah sebab sengaja melewatkan kepergian kami ke sana??<---

---> aku dah tau apa itu erti sunyi dan sepi..kalau terasa kosong dalam hati itulah SEPI yang sebenar..!!<---

---> nanti kalau Allah bagi rezeki aku kawen dan dapat anak,aku nak anak ramai dan jarak yg bongsu dengan yg sulong kena jauh..sebab,aku nak rumah aku sentiasa ade ank kecil..(",)<---


--->
aku belajar satu falsafah hidup bahawa kita akan gembira kalau sentiasa membuat orang di sekeliling gembira..betul!!!!<---

---> aku dan tok berdiskusi pasal penduduk yang tinggal kat kawasan perumahan yang didirikan atas tapak lombong lame..tapak tu baru je ditambak beberapa tahun ni.harap2 peristiwa yang tak diingini tak berlaku..<---